Kαλώς Ήρθατε...

....στο διαδικτυακό σπιτικό μου...
Ο λόγος δημιουργίας αυτού του Blog είναι να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις,ανησυχίες,κάποιες χειροποίητες κατασκευές (η τελευταία μου μανία είναι να φτιάχνω σκουλαρίκια και δαχτυλίδια από υγρό γυαλί αλλά.....θέλω να επεκταθώ τώρα και στον πηλό...), συμβουλές διακόσμησης χώρου,κάποιες συμβουλές προκειμένου να γίνει η ζωή μας ευκολότερη, συμβουλές ομορφιάς και γιατί όχι και συνταγές μαγειρικής....
Να είστε ήσυχες...πρώτα θα τα δοκιμάζω εγώ,μετά θα σας τα συστήνω ή θα σας αποτρέπω,ποιος ξέρει...
Φυσικά οι ιδέες μπορεί να μην είναι καθαρά δικές μου αλλά να βοηθήσει η εμπειρία ζωής κι ό,τι έχω ακούσει από φίλες και γνωστές και μου έχει φανεί χρήσιμο..
Ελπίζω η παρέα μας να μεγαλώσει σύντομα και η ανταλλαγή απόψεων και ιδεών μας να είναι ευχάριστη και εποικοδομητική!!

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Αγαπημένο μου κορίτσι

Το post που ακολουθεί το διάβασα πρόσφατα από την σελίδα http://mikroimegaloi.gr/blog/agapimeno-mou-koritsi. Με συγκίνησε και μου είπε πράγματα που είχα στο μυαλό μου αλλά δεν είχαν εκφραστεί με λόγια.Σας παρακαλώ,αφιερώστε 3 λεπτά...Θα πάρετε πολλά  

Γράμμα μίας μαμάς στην κόρη της:
Γλυκό μου κορίτσι,
όταν θα δεις ότι γερνάω, σου ζητάω να είσαι σε παρακαλώ υπομονετική, αλλά
πιο πολύ από όλα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω. Αν όταν μιλάμε,
επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα χίλιες φορές, μη διακόπτεις για να πεις: «Είπες
πάλι το ίδιο πριν από ένα λεπτό…» Απλά άκου σε παρακαλώ. Προσπάθησε να
 θυμηθείς τις φορές που ήσουν μικρή και σου διάβαζα την ίδια ιστορία κάθε μα
 κάθε βράδυ μέχρι να αποκοιμηθείς.
Όταν δε θα θέλω να κάνω μπάνιο, να μη θυμώνεις και να μη με κάνεις να
αισθάνομαι άσχημα. Θυμάσαι τότε που ήσουν μικρό κορίτσι και έπρεπε να
 σε κυνηγάω λέγοντάς σου δικαιολογίες και προσπαθώντας να σε κάνω να
 κάνεις ντους;
Όταν δεις πόσο ανίδεη θα είμαι σχετικά με τη νέα τεχνολογία, δώσε μου
 χρόνο να μάθω και να μη με κοιτάς με αυτόν τον τρόπο…
Θυμήσου γλυκιά μου, σε έμαθα υπομονετικά να κάνεις πολλά όπως να τρως
 σωστά, να ντύνεσαι, να χτενίζεις τα μαλλιά σου και να τα βγάζεις πέρα με 
τα καθημερινά θέματα της ζωής.
Την ημέρα που θα δεις ότι έχω γεράσει, σε παρακαλώ να είσαι υπομονετική,
 αλλά πιο πολύ να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω. Αν περιστασιακά
τα χάνω και ξεχνάω για ποιο πράγμα μιλάγαμε, δώσε μου χρόνο να θυμηθώ
 και αν δεν τα καταφέρω, μη γίνεις νευρική, ανυπόμονη ή αλλαζονική.
Να ξέρεις μέσα σου ότι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι να είμαι μαζί σου.
Και όταν τα γέρικα, κουρασμένα μου πόδια δεν με αφήνουν να μετακινούμαι τόσο
 γρήγορα όσο πριν, δώσε μου το χέρι σου όπως σου πρόσφερα εγώ το δικό μου
 όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα.
Όταν αυτές οι μέρες έρθουν, να μην είσαι λυπημένη… απλά να είσαι μαζί μου,
 και να με καταλαβαίνεις καθώς προσπαθώ να φτάσω στο τέλος της ζωής μου
 με αγάπη. Θα εκτιμώ και θα σε ευχαριστώ για το δώρο του χρόνου και της
χαράς που μοιραστήκαμε. Με ένα μεγάλο χαμόγελο και την τεράστια αγάπη
 που πάντα είχα για σένα, απλά θέλω να πω, σε αγαπώ… γλυκιά μου κόρη.
Μου λείπεις, η μαμά.

5 σχόλια:

  1. Πω πω πολύ συγκινητικό το γράμμα. Και πόσο δίκιο έχουν οι γονείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτοί μας φρόντισαν τα πρώτα χρόνια της ζωής μας και το κάνουν σε όλη τους της ζωή..Εμείς οφείλουμε να τους βοηθήσουμε όταν μεγαλώσουν και δεν μπορούν πια να εξυπηρετηθούν μόνοι τους..Να τους δείξουμε με την φροντίδα μας πόσο πολύ τους αγαπάμε και τους ευχαριστούμε για όλα αυτά που έκαναν όλα τα χρόνια της ζωής μας..Και γιατί όχι...αν εκαναν κάποια λάθη να τους συγχορήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλώς βρεθήκαμε καλή μου!Καλή συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή