Καλησπέρα διαδικτυακές μου φίλες...
Κοριτσάκια μου δεν σας ξέχασα απλά δεν είχα όλον αυτόν τον καιρό την κατάλληλη διάθεση να γράψω για νέες αγορές (αφήστε που αγόραζα τα πλέον απαραίτητα).
Η ανεργία μου με έχει τσακίσει.Τα προσωπικά μου δεν είναι καλά και οι εξελίξεις στον ελλαδικό χώρο γενικότερα,δεν είναι ευοίωνες. Όλα αυτά μέρα με την ημέρα με έριχναν περισσότερο.
Προσπάθησα να το πολεμήσω.Πλέον έχω συγκάτοικο γιατί δε μπορούσα πλέον να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου.Για την ακρίβεια έχω ακόμα λογαριασμούς ανεξόφλητους αλλά θα τακτοποιηθούν και αυτοί κάποια στιγμή.Η συγκατοίκηση είναι δύσκολη,αρκετά δύσκολη,αλλά δυστυχώς η μόνη επιλογή.
Στο προσωπικό θέμα έβαλα τελεία και παύλα. Έδωσα πολλές ευκαιρίες,δεν εκτιμήθηκε καμία,ή έστω "εκτιμήθηκαν" αλλά δεν αξιοποιήθηκαν καταλλήλως οπότε γύρισα σελίδα.Και αυτό δεν ήταν απόφαση στιγμής,εν βρασμώ ψυχής.Ήταν πράγματα που με έπνιγαν καθημερινά,με καταπίεζαν,με έκαναν να στεναχωριέμαι,να κλαίω,να έχω νεύρα,να είμαι δυστυχισμένη.Και κάποια στιγμή,εκεί στον πάτο που δεν σε συγκινεί τίποτα,κρυώνει το μέσα σου και συνειδητοποιείς πώς κάτι έχει αλλάξει.Αρκεί να θες να το δεις.Δεν είναι κακό να πεις "έχασα",άλλη μία σχέση που δεν βγάζει πουθενά.Το αφήνεις πίσω,μέρα με την ημέρα...και αρχίζεις ξανά να ανεβαίνεις...
Όλο αυτό το διάστημα λοιπόν πέρασε δύσκολα. Όμως,ο τροχός,σιγά σιγά γυρίζει.Αφήνεις κάτι πίσω και κάτι καινούργιο έρχεται να γεμίσει το κενό.Ευτυχώς!
Ένας δικός μου άνθρωπος ανοίγει μαγαζί και μου ζήτησε να δουλέψω μαζί του.Μάνα εξ ουρανού.Πλέον δεν με απασχολεί το ότι δεν έχει καμία -απολύτως- σχέση με το αντικείμενό μου,με νοιάζει μόνο να βγάζω τα έξοδά μου και να νιώθω χρήσιμη.Να ξυπνάω το πρωί και να έχω κάτι να κάνω.Περιμένω λοιπόν να τελειώσουν τα μαστορέματα και να ανοίξει το μαγαζί.Και μάλιστα με ανυπομονησία.
Να ξέρετε πως όλον αυτόν τον καιρό δεν έγραφα,όμως ήμουν πολλές ώρες στο ίντερνετ και έχω παρακολουθήσει τα βίντεό σας,έχω επισκεφτεί τα blocks σας.Ισως καμιά φορά να έκανα και κάποιο σχόλιο,τις περισσότερες φορές όμως όχι.
Εύχομαι να είστε καλά,και θέλω να δώσω κουράγιο σε αυτές που δεν είναι.Να πω,πως όλα είναι περαστικά,αν δεν είναι σοβαρά θέματα υγείας.Κάντε κουράγιο.
Σας φιλώ,σας χαιρετώ και θέλω να ελπίζω πως αυτή τη φορά δε θα κάνουμε τόσο καιρό να επικοινωνήσουμε.
